Βασική πρωτεΐνη μυελίνης CSF
Η βασική πρωτεΐνη μυελίνης CSF είναι μια δοκιμή για τη μέτρηση του επιπέδου της βασικής πρωτεΐνης μυελίνης (MBP) στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό (CSF).
Το CSF είναι ένα διαυγές υγρό που περιβάλλει τον εγκέφαλο και τον νωτιαίο μυελό.
Το MBP βρίσκεται στο υλικό που καλύπτει πολλά από τα νεύρα σας.
Χρειάζεται ένα δείγμα νωτιαίου υγρού. Αυτό γίνεται χρησιμοποιώντας οσφυϊκή παρακέντηση.
Αυτή η δοκιμή γίνεται για να διαπιστωθεί εάν η μυελίνη διαλύεται. Η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι η πιο κοινή αιτία για αυτό, αλλά άλλες αιτίες μπορεί να περιλαμβάνουν:
- Αιμορραγία του κεντρικού νευρικού συστήματος
- Τραύμα του κεντρικού νευρικού συστήματος
- Ορισμένες εγκεφαλικές παθήσεις (εγκεφαλοπάθειες)
- Μόλυνση του κεντρικού νευρικού συστήματος
- Εγκεφαλικό
Γενικά, πρέπει να υπάρχουν λιγότερα από 4 ng / mL βασικής πρωτεΐνης μυελίνης στο CSF.
Τα εύρη κανονικής τιμής μπορεί να διαφέρουν ελαφρώς μεταξύ διαφορετικών εργαστηρίων. Συζητήστε με τον πάροχο υγειονομικής περίθαλψης σχετικά με τη σημασία των συγκεκριμένων αποτελεσμάτων των εξετάσεών σας.
Το παραπάνω παράδειγμα δείχνει το κοινό αποτέλεσμα μέτρησης για αυτό το τεστ. Ορισμένα εργαστήρια χρησιμοποιούν διαφορετικές μετρήσεις ή μπορεί να δοκιμάσουν διαφορετικά δείγματα.
Τα επίπεδα βασικών πρωτεϊνών της μυελίνης μεταξύ 4 και 8 ng / mL μπορεί να αποτελούν ένδειξη μακροχρόνιας (χρόνιας) διάσπασης της μυελίνης. Μπορεί επίσης να υποδηλώνει ανάρρωση από ένα οξύ επεισόδιο διάσπασης της μυελίνης.
Εάν το επίπεδο βασικής πρωτεΐνης μυελίνης είναι μεγαλύτερο από 9 ng / mL, η μυελίνη διαλύεται ενεργά.
- Οσφυϊκή παρακέντηση (σπονδυλική βρύση)
Fabian MT, Krieger SC, Lublin FD. Πολλαπλή σκλήρυνση και άλλες φλεγμονώδεις απομυελινωτικές ασθένειες του κεντρικού νευρικού συστήματος. Σε: Daroff RB, Jankovic J, Mazziotta JC, Pomeroy SL, eds. Νευρολογία Bradley στην Κλινική Πρακτική. 7η έκδοση Φιλαδέλφεια, PA: Elsevier; 2016: κεφ. 80.
Karcher DS, McPherson RA. Εγκεφαλονωτιαία, αρθρικά, ορώδη σωματικά υγρά και εναλλακτικά δείγματα. Σε: McPherson RA, Pincus MR, eds. Κλινική διάγνωση και διαχείριση του Henry με εργαστηριακές μεθόδους. 23η έκδοση Σεντ Λούις, Μου: Elsevier; 2017: κεφ. 29