Δυσεντερία: τι είναι, συμπτώματα, αιτίες και θεραπεία
Περιεχόμενο
- Συμπτώματα δυσεντερίας
- Διαφορά μεταξύ διάρροιας και δυσεντερίας
- Κύριες αιτίες
- Πώς γίνεται η διάγνωση
- Θεραπεία για δυσεντερία
Η δυσεντερία είναι μια γαστρεντερική διαταραχή στην οποία υπάρχει αύξηση του αριθμού και της συχνότητας των κινήσεων του εντέρου, όπου τα κόπρανα έχουν μια πιο μαλακή συνοχή και υπάρχει επίσης η παρουσία βλέννας και αίματος στα κόπρανα, εκτός από την εμφάνιση κοιλιακού πόνου και κράμπες, που είναι συνήθως ενδεικτικές βλάβης του εντερικού βλεννογόνου.
Η δυσεντερία συνδέεται στις περισσότερες περιπτώσεις με βακτηριακές λοιμώξεις, κυρίως Σιγέλλα spp. και Escherichia coli, αλλά μπορεί επίσης να προκληθεί από παράσιτα, συμπεριλαμβανομένου του πρωτοζωικού Entamoeba histolytica. Ανεξάρτητα από την αιτία, είναι σημαντικό το άτομο να συμβουλευτεί το γενικό ιατρό μόλις εμφανιστούν τα συμπτώματα της δυσεντερίας, καθώς με αυτόν τον τρόπο είναι δυνατό να ξεκινήσετε τη θεραπεία και να αποτρέψετε επιπλοκές, κυρίως αφυδάτωση.
Συμπτώματα δυσεντερίας
Το κύριο σύμπτωμα της δυσεντερίας είναι η παρουσία αίματος και βλέννας στα κόπρανα, ωστόσο παρατηρούνται συνήθως άλλα σημεία και συμπτώματα, όπως:
- Αυξημένη συχνότητα εκκένωσης.
- Μαλακά κόπρανα;
- Ναυτία και έμετος, που μπορεί να περιέχουν αίμα.
- Κούραση;
- Αφυδάτωση;
- Ελλειψη ορεξης.
Στην δυσεντερία, καθώς η συχνότητα των κινήσεων του εντέρου είναι μεγαλύτερη, υπάρχει μεγάλος κίνδυνος αφυδάτωσης, η οποία μπορεί να είναι σοβαρή. Επομένως, μόλις παρατηρηθούν σημεία και συμπτώματα που υποδηλώνουν δυσεντερία, είναι σημαντικό να ζητηθεί η γνώμη του γιατρού, καθώς και είναι επίσης σημαντικό να πίνετε τουλάχιστον 2 λίτρα νερό και να χρησιμοποιήσετε ορό από του στόματος ενυδάτωσης.
Επιπλέον, εάν παρατηρηθούν συμπτώματα δυσεντερίας, είναι σημαντικό να ξεκινήσει η θεραπεία αμέσως μετά για να αποφευχθούν άλλες επιπλοκές εκτός από την αφυδάτωση, όπως η εντερική αιμορραγία και ο υποσιτισμός.
Διαφορά μεταξύ διάρροιας και δυσεντερίας
Παρόλο που και στις δύο περιπτώσεις μπορεί να παρατηρηθεί αύξηση του αριθμού των κινήσεων του εντέρου ανά ημέρα και αλλαγές στη συνοχή των κοπράνων, στην δυσεντερία είναι δυνατόν να παρατηρηθεί η παρουσία βλέννας και αίματος στα κόπρανα, κάτι που δεν συμβαίνει στην περίπτωση διάρροια.
Κύριες αιτίες
Η δυσεντερία προκαλείται από μολυσματικούς παράγοντες που μπορούν να φτάσουν στο γαστρεντερικό σύστημα και να προκαλέσουν ερεθισμό στον βλεννογόνο και που μπορούν να εισέλθουν στο σώμα μέσω της κατανάλωσης μολυσμένου νερού και τροφής.
Οι περισσότερες περιπτώσεις δυσεντερίας είναι βακτηριακής προέλευσης, που προκαλούνται κυρίως από βακτήρια Σιγέλλα spp., Σαλμονέλα sp.,Campylobacter spp., και Escherichia coli. Εκτός από τη βακτηριακή δυσεντερία, υπάρχει επίσης αμοιβική δυσεντερία, η οποία προκαλείται από το παράσιτο Entamoeba histolytica, το οποίο μπορεί επίσης να μολύνει νερό και τρόφιμα και να προκαλέσει διάρροια όταν το παρασιτικό φορτίο είναι πολύ υψηλό.
Παρά την πιο συχνή αιτία της δυσεντερίας είναι λοίμωξη, μπορεί επίσης να συμβεί λόγω της παρατεταμένης χρήσης ορισμένων φαρμάκων που μπορούν να βλάψουν τον εντερικό βλεννογόνο, οπότε συνιστάται να ζητηθεί η γνώμη του γιατρού, ώστε η αναστολή ή αλλαγή του φαρμάκου να μπορεί να γίνει.
Πώς γίνεται η διάγνωση
Η διάγνωση της δυσεντερίας γίνεται από τον γενικό ιατρό, τον παιδίατρο ή τον γαστρεντερολόγο, αξιολογώντας τα συμπτώματα που περιγράφει το άτομο και πραγματοποιώντας μια δοκιμή κοπράνων, προκειμένου να εντοπιστεί ο παράγοντας που προκαλεί την δυσεντερία.
Επομένως, συνιστάται η διενέργεια παρασιτολογικής εξέτασης των περιττωμάτων, η οποία στοχεύει στον εντοπισμό αυγών ή κύστεων παρασίτων, ή σε μια δοκιμή συν-καλλιέργειας που ακολουθείται από ένα αντίσωμα όταν υπάρχει υποψία δυσεντερίας που προκαλείται από βακτήρια.
Έτσι, στην εξέταση συν-καλλιέργειας, τα κόπρανα υποβάλλονται σε επεξεργασία στο εργαστήριο έτσι ώστε το βακτήριο να μπορεί να ταυτοποιηθεί και στη συνέχεια να πραγματοποιούνται δοκιμές για τον έλεγχο της αντοχής και του προφίλ ευαισθησίας αυτού του βακτηρίου στα αντιβιοτικά. Μάθετε περισσότερα σχετικά με τις εξετάσεις συν-κουλτούρας.
Δείτε περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη δοκιμή κοπράνων στο παρακάτω βίντεο:
Θεραπεία για δυσεντερία
Είναι σημαντικό να ξεκινήσει η θεραπεία της δυσεντερίας μόλις γίνει η διάγνωση, κατά προτίμηση μόλις εμφανιστούν τα πρώτα συμπτώματα, για να αποφευχθούν επιπλοκές όπως αφυδάτωση, υποσιτισμός, απόστημα ήπατος ή τοξικό μεγακόλιο, για παράδειγμα.
Η θεραπεία για δυσεντερία συνίσταται στην αντικατάσταση όλου του νερού που χάθηκε μέσω των περιττωμάτων και του εμέτου, με υγρά όπως νερό, χυμούς, τσάι και νερό καρύδας, για παράδειγμα, εκτός από τον ορό επανυδάτωσης του στόματος. Επιπλέον, τα τρόφιμα πρέπει να είναι ελαφριά, εύπεπτα και με πολλά υγρά, όπως μαγειρεμένα λαχανικά, σούπα λαχανικών, ζελατίνη και φρούτα, για παράδειγμα.
Ανάλογα με την αιτία της δυσεντερίας, ο γιατρός μπορεί επίσης να συστήσει τη χρήση αντιμικροβιακών όπως η σιπροφλοξασίνη, η σουλφαμετοξαζόλη-τριμετοπρίμη ή η μετρονιδαζόλη, για παράδειγμα, για την προώθηση της αποβολής του παράγοντα που προκαλεί την δυσεντερία.