Τι είναι η φαρυγγίτιδα, τα κύρια συμπτώματα και η θεραπεία
Περιεχόμενο
Η φαρυγγίτιδα αντιστοιχεί σε μια φλεγμονή στο λαιμό που μπορεί να προκληθεί είτε από ιούς, που ονομάζεται ιική φαρυγγίτιδα, είτε από βακτήρια, που ονομάζεται βακτηριακή φαρυγγίτιδα. Αυτή η φλεγμονή προκαλεί έντονο πονόλαιμο, καθιστώντας το πολύ κόκκινο και σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να υπάρχει πυρετός και μπορεί να εμφανιστούν μικρές επώδυνες πληγές στο λαιμό.
Η θεραπεία για την φαρυγγίτιδα πρέπει να υποδεικνύεται από τον γενικό ιατρό ή τον ωτορινολαρυγγολόγο και συνήθως γίνεται χρησιμοποιώντας φάρμακα για τη μείωση της φλεγμονής και την ανακούφιση των συμπτωμάτων ή τη χρήση αντιβιοτικών για περίπου 10 ημέρες όταν η αιτία της φαρυγγίτιδας είναι βακτηριακή.
Κατά τη διάρκεια της θεραπείας, είναι σημαντικό το άτομο να είναι προσεκτικό με το φαγητό του, αποφεύγοντας πολύ ζεστά ή κρύα τρόφιμα και θα πρέπει επίσης να αποφεύγει να μιλά, καθώς αυτό μπορεί να είναι ενοχλητικό και να προκαλέσει βήχα, που μπορεί να επιδεινώσει τα συμπτώματα. Επιπλέον, είναι σημαντικό το άτομο να παραμένει σε ηρεμία και να πίνει άφθονα υγρά κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Κύρια συμπτώματα
Το κύριο σύμπτωμα της φαρυγγίτιδας είναι ο πόνος στο λαιμό και η δυσκολία στην κατάποση, ωστόσο μπορεί να εμφανιστούν και άλλα συμπτώματα, όπως:
- Ερυθρότητα και πρήξιμο στο λαιμό.
- Δυσκολία στην κατάποση
- Πυρετός;
- Γενική αδιαθεσία
- Αδιαθεσία;
- Πονοκέφαλο;
- Βραχνάδα.
Στην περίπτωση βακτηριακής φαρυγγίτιδας, ο πυρετός μπορεί να είναι υψηλότερος, μπορεί να υπάρχει αύξηση στους λεμφαδένες και παρουσία πυώδους έκκρισης στο λαιμό. Μάθετε πώς να αναγνωρίζετε τα συμπτώματα της βακτηριακής φαρυγγίτιδας.
Μόλις εμφανιστούν τα πρώτα συμπτώματα της φαρυγγίτιδας, είναι σημαντικό να συμβουλευτείτε τον οφθαλμολαρυγγολόγο ώστε να γίνει η διάγνωση και να ξεκινήσει η κατάλληλη θεραπεία.
Πώς είναι η διάγνωση
Η διάγνωση της φαρυγγίτιδας πρέπει να γίνει από τον γενικό ιατρό ή τον οφθαλμολαρυγγολόγο μέσω της αξιολόγησης των σημείων και των συμπτωμάτων που παρουσιάζει το άτομο, ειδικά όσον αφορά τα χαρακτηριστικά του λαιμού του ατόμου. Επιπλέον, συνήθως ζητείται να πραγματοποιηθεί καλλιέργεια λαιμού για να ελεγχθεί ποιος μικροοργανισμός μπορεί να προκαλεί φαρυγγίτιδα και, επομένως, ο γιατρός μπορεί να υποδείξει την καταλληλότερη θεραπεία.
Επιπλέον, οι αιματολογικές εξετάσεις μπορεί να διαταχθούν να ελέγξουν εάν υπάρχουν αλλαγές που υποδηλώνουν αύξηση της σοβαρότητας της νόσου, ενώ αυτή η δοκιμή είναι συχνότερη όταν ζητείται όταν εμφανίζονται λευκές πλάκες στο λαιμό, καθώς υποδηλώνουν βακτηριδιακές λοίμωξη και υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα πολλαπλασιασμού, εξάπλωσης και επιδείνωσης της νόσου.
Αιτίες της φαρυγγίτιδας
Οι αιτίες της φαρυγγίτιδας σχετίζονται με τους μικροοργανισμούς που την προκαλούν. Στην περίπτωση της ιογενούς φαρυγγίτιδας, οι ιοί που την προκαλούν μπορεί να είναι ρινοϊός, κοροναϊός, αδενοϊός, γρίπη ή παρανεφλουέντζα και αυτό μπορεί να συμβεί ως συνέπεια κρυολογήματος ή γρίπης, για παράδειγμα. Μάθετε περισσότερα για την ιική φαρυγγίτιδα.
Σε σχέση με τη βακτηριακή φαρυγγίτιδα, η συχνότερη είναι η στρεπτοκοκκική φαρυγγίτιδα που προκαλείται από τα βακτήρια Streptococcus pyogenes, και είναι σημαντικό να εντοπιστεί γρήγορα για να αποφευχθούν επιπλοκές.
Πώς γίνεται η θεραπεία
Η θεραπεία της φαρυγγίτιδας ποικίλλει ανάλογα με τα συμπτώματα και την αιτία, δηλαδή, ιογενή ή βακτηριακή. Ωστόσο, ανεξάρτητα από την αιτία, είναι σημαντικό για το άτομο να ξεκουραστεί και να πιει πολλά υγρά κατά τη διάρκεια της θεραπείας.
Στην περίπτωση της ιογενούς φαρυγγίτιδας, η θεραπεία που υποδεικνύεται από τον γιατρό συνήθως συνίσταται στη χρήση αναλγητικών και θεραπειών για πυρετό για 2 έως 3 ημέρες. Από την άλλη πλευρά, στην περίπτωση βακτηριακής φαρυγγίτιδας, η θεραπεία πρέπει να γίνεται με αντιβιοτικά, όπως πενικιλλίνη ή αμοξικιλλίνη, για 7 έως 10 ημέρες, ή σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού. Στην περίπτωση ατόμων που είναι αλλεργικά στην πενικιλίνη και στα παράγωγά τους, ο γιατρός μπορεί να συστήσει τη χρήση ερυθρομυκίνης.
Ανεξάρτητα από τον τύπο της φαρυγγίτιδας, είναι σημαντικό η θεραπεία να ακολουθείται σύμφωνα με ιατρική συμβουλή, ακόμη και αν τα συμπτώματα έχουν βελτιωθεί πριν από το τέλος της συνιστώμενης θεραπείας.