Σοβαρή διανοητική καθυστέρηση: χαρακτηριστικά και θεραπείες
Περιεχόμενο
Η σοβαρή νοητική καθυστέρηση χαρακτηρίζεται από το Intelligence Quotient (IQ) μεταξύ 20 και 35. Στην περίπτωση αυτή, το άτομο δεν μιλά σχεδόν τίποτα και χρειάζεται φροντίδα για τη ζωή, να είναι πάντα εξαρτημένο και ανίκανο.
Δεν μπορεί να εγγραφεί στο κανονικό σχολείο επειδή δεν μπορεί να μάθει, να μιλήσει ή να καταλάβει σε βαθμό που μπορεί να αξιολογηθεί και η εξειδικευμένη επαγγελματική υποστήριξη είναι πάντα απαραίτητη ώστε να μπορεί να αναπτύξει και να μάθει τις βασικές λέξεις, όπως να καλεί τη μητέρα της, να ζητάει νερό ή πηγαίνοντας στο μπάνιο, για παράδειγμα.
Σημεία, συμπτώματα και χαρακτηριστικά
Σε περίπτωση σοβαρής διανοητικής καθυστέρησης, το παιδί έχει καθυστερήσει την ανάπτυξη του κινητήρα και δεν μπορεί πάντα να μάθει να κάθεται μόνος ή να μιλά, για παράδειγμα, οπότε δεν έχει αυτονομία και χρειάζεται καθημερινή υποστήριξη από γονείς ή άλλους φροντιστές. Χρειάζονται υποστήριξη για να ντύσουν, να φάνε και να φροντίσουν την προσωπική τους υγιεινή για τη ζωή.
Η διάγνωση σοβαρής ή σοβαρής διανοητικής καθυστέρησης γίνεται στην παιδική ηλικία, αλλά μπορεί να επιβεβαιωθεί μόνο μετά την ηλικία των 5 ετών, δηλαδή όταν μπορεί να πραγματοποιηθεί το τεστ IQ. Πριν από αυτό το στάδιο, το παιδί μπορεί να διαγνωστεί με καθυστερημένη ψυχοκινητική ανάπτυξη και μπορεί να διεξαχθούν εξετάσεις αίματος και απεικόνισης που μπορεί να δείξουν άλλες εγκεφαλικές διαταραχές και συναφείς ασθένειες, που απαιτούν συγκεκριμένες θεραπείες, όπως ο αυτισμός, για παράδειγμα.
Ο παρακάτω πίνακας δείχνει ορισμένα χαρακτηριστικά και διαφορές στους τύπους διανοητικής καθυστέρησης:
Βαθμός δέσμευσης | IQ | Νοητική ηλικία | Επικοινωνία | Εκπαίδευση | Αυτοφροντίδα |
Φως | 50 - 70 | 9 έως 12 ετών | Μιλήστε με δυσκολία | 6η τάξη | Εντελώς δυνατό |
Μέτριος | 36 - 49 | 6 έως 9 ετών | Διαφέρει πολύ | 2η σειρά | Δυνατόν |
Σοβαρός | 20 - 35 | 3 έως 6 ετών | Λέει σχεδόν τίποτα | Χ | Γυμνάσιμος |
Βαθύς | 0 - 19 | έως 3 χρόνια | Δεν μπορώ να μιλήσω | Χ | Χ |
Θεραπείες για σοβαρή διανοητική καθυστέρηση
Η θεραπεία για σοβαρή διανοητική καθυστέρηση πρέπει να υποδεικνύεται από τον παιδίατρο και μπορεί να περιλαμβάνει τη χρήση φαρμάκων για τον έλεγχο των συμπτωμάτων και άλλων παθήσεων που υπάρχουν, όπως η επιληψία ή η δυσκολία στον ύπνο. Η ψυχοκινητική διέγερση ενδείκνυται επίσης, καθώς και εργασιακή θεραπεία για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής του παιδιού και της οικογένειάς του.
Το προσδόκιμο ζωής ενός παιδιού με σοβαρή διανοητική καθυστέρηση δεν είναι πολύ μεγάλο, αλλά εξαρτάται πολύ από άλλες σχετικές ασθένειες και από τον τύπο φροντίδας που μπορεί να πάρει.