Εμπύρετη ουδετεροπενία: τι είναι, αιτίες και θεραπεία
Περιεχόμενο
Η εμπύρετη ουδετεροπενία μπορεί να οριστεί ως μείωση της ποσότητας των ουδετερόφιλων, που ανιχνεύεται στην εξέταση αίματος μικρότερη από 500 / μL, που σχετίζεται με πυρετό άνω του ή ίσο με 38ºC για 1 ώρα. Αυτή η κατάσταση είναι πιο συχνή σε ασθενείς με καρκίνο μετά από χημειοθεραπεία και μπορεί να οδηγήσει σε συνέπειες και επιπλοκές στη θεραπεία εάν δεν αντιμετωπιστεί αμέσως.
Τα ουδετερόφιλα είναι τα κύρια αιμοσφαίρια που είναι υπεύθυνα για την προστασία και την καταπολέμηση των λοιμώξεων, ενώ η κανονική τιμή εξετάζεται μεταξύ 1600 και 8000 / μL, η οποία μπορεί να ποικίλλει ανάλογα με το εργαστήριο. Όταν ο αριθμός των ουδετερόφιλων είναι ίσος ή μεγαλύτερος από 500 / μL, θεωρείται σοβαρή ουδετεροπενία, έτσι ώστε το άτομο να είναι πιο ευαίσθητο στην ανάπτυξη λοιμώξεων από μικροοργανισμούς που κατοικούν φυσικά στο σώμα.
Αιτίες εμπύρετης ουδετεροπενίας
Η εμπύρετη ουδετεροπενία είναι μια συχνή επιπλοκή σε καρκινοπαθείς ασθενείς που υποβάλλονται σε χημειοθεραπεία, που είναι μία από τις κύριες αιτίες θνησιμότητας σε αυτούς τους ασθενείς, καθώς η μείωση των ουδετεροφίλων αυξάνει τον κίνδυνο του ατόμου να έχει σοβαρές λοιμώξεις.
Εκτός από τη χημειοθεραπεία, εμπύρετη ουδετεροπενία μπορεί να εμφανιστεί ως αποτέλεσμα χρόνιων λοιμώξεων που προκαλούνται από μύκητες, βακτήρια και ιούς, ιδίως τον ιό Epstein-Barr και την ηπατίτιδα. Μάθετε άλλες αιτίες ουδετεροπενίας.
Πώς είναι η θεραπεία
Η θεραπεία της εμπύρετης ουδετεροπενίας ποικίλλει ανάλογα με τη σοβαρότητα. Ασθενείς που έχουν αναγνωριστεί ότι έχουν σοβαρή εμπύρετη ουδετεροπενία, όπου η ποσότητα των ουδετερόφιλων είναι μικρότερη ή ίση με 200 / μL, συνήθως λαμβάνουν αντιβιοτικά που ανήκουν στην κατηγορία των β-λακταμών, κεφαλοσπορίνες τέταρτης γενιάς ή καρβαπενέμες. Επιπλέον, στην περίπτωση ασθενούς που είναι κλινικά ασταθής ή υποψιάζεται ότι έχει ανθεκτική λοίμωξη, μπορεί να συνιστάται η χρήση άλλου αντιβιοτικού για την καταπολέμηση της λοίμωξης.
Σε περιπτώσεις εμπύρετης ουδετεροπενίας χαμηλού κινδύνου, ο ασθενής παρακολουθείται συνήθως και ένας πλήρης αριθμός αίματος πρέπει να πραγματοποιείται περιοδικά για τον έλεγχο των επιπέδων των ουδετερόφιλων. Επιπλέον, εάν επιβεβαιωθεί μυκητιακή ή βακτηριακή λοίμωξη, η χρήση αντιμικροβιακών, είτε αντιβιοτικών είτε αντιμυκητιασικών, μπορεί να συνιστάται από το γιατρό ανάλογα με τον παράγοντα που ευθύνεται για τη λοίμωξη.
Όταν εμφανίζεται εμπύρετη ουδετεροπενία μετά τη χημειοθεραπεία, συνιστάται η έναρξη της αντιβιοτικής θεραπείας το συντομότερο δυνατό εντός 1 ώρας μετά τον έλεγχο για πυρετό.